Glinka Zielona "Chuma"

Ogólne informacje o glince

Dzięki kształtowi cząsteczek, glinka posiada działanie absorpcyjne i adsorpcyjne. Wychwytuje ona zjonizowane dodatnio zanieczyszczenia, wiąże i wydala z organizmu. Potrafi to czynić również poprzez skórę, jeśli zostanie przyłożona w postaci okładu w miejsce ponad chorym narządem.

Glinkę stosuje się wewnętrznie i zewnętrznie w zależności od rodzaju schorzenia. Jest ona bardzo dobrym środkiem używanym w profilaktyce wielu chorób i ogólnie wspomagającym nasze zdrowie. Normalizuje też procesy przemiany materii, ma ogóle działanie uzdrawiające i polepszające skuteczność innych środków leczniczych.

Glinka zielona jest jedną z najpowszechniej występujących glinek leczniczych. Glinki te często zawierają znaczne ilości krzemu, magnezu, wapnia i różnych pierwiastków śladowych. W toku ich naturalnej ewolucji, również wybiórczo adsorbowały szeroki zakres różnych materiałów organicznych, które następnie ulegały rozpadowi do związków nieorganicznych. Glinki lecznicze posiadają zatem w swoim składzie bardzo bogaty zestaw pierwiastków i związków nieorganicznych. W efekcie glinki precyzyjnie utrzymują korzystne pH dla systemu biologicznego ssaków (obojętne/alkaliczne). Dodatkowo niezwykle bogaty skład molekularny powoduje, że w kontakcie z wodą glinka produkuje samoutrzymujące się ujemnie naładowane pole elektromagnetyczne, które bardzo silnie oddziałuje na zwykle dodatnio naładowane substancje toksyczne i obce mikroorganizmy.

W naturalnych glinkach występują także niejednokrotnie mikroskamieliny i pozostałości dawno wymarłych organizmów. Dotąd nie odkryto, w jaki sposób tak bardzo zróżnicowany materiał znajdujący się w glinkach niezmiennie okazuje się korzystnie oddziaływać na ciało człowieka. Być może analiza działania glinek w kontekście odkryć mechaniki kwantowej wyjaśni te niezwykłe właściwości glinki zielonej i innych glinek.

Wszystkie glinki w swej mikrostrukturze mają formę krystaliczną, a tym samym odpowiednio uwodnione działają jako przetworniki energii, czyli są zdolne do konwersji światła na drgania i na odwrót. Struktura uwodnionej gliny (roztwór koloidalny) i wspólne oddziaływanie elektromagnetyczne ujemnie naładowanych cząstek, w połączeniu z unikalnym ich kształtem (bardzo duża powierzchnia adsorbcji), dość racjonalnie wyjaśniają olbrzymią skuteczność gliny, używanej w medycynie naturalnej. Mimo tego naukowcy wciąż nie mogą w pełni wyjaśnić wielu bezpośrednich mechanizmów działania odpowiedzialnch za szereg pozytywnych efektów stosowania glinek w różnych kuracjach.

Glinki są zróżnicowane pod względem składu. Zależy on nie tylko od miejsca wydobycia, ale także w obrębie tego samego złoża mogą występować nieznaczne różnice w zawartości glinek. Wynika to z faktu, że na przestrzeni kilkuset tysięcy lat powstawała stosunkowo cienka warstwa osadowa, będąca efektem końcowym szeregu najróżniejszych procesów biologicznych, chemicznych i geologicznych.  

Stosowanie glinek w czasach starożytnych

Leczenie glinkami było stosowane przez ludzi od czasów prehistorycznych. Choć stosowanie argiloterapii było niegdyś znane ludom na całym świecie, bardzo mało informacji zachowało się w odniesieniu do konkretnych użyć i sposobów stosowania glinek w medycynie naturalnej. Wiadomo na pewno, że największe starożytne cywilizacje w swoich obrzędach i ceremoniach stosowały glinki i miały one w tych rytuałach kluczowe znaczenie. W niektórych przypadkach, dowody wskazują, że wiedza naukowa na temat stosowania argiloterapii również istniała w tych kulturach i opierała się na ogromnej wiedzy praktycznej osób znających działanie glinek leczniczych.

Dla przykładu, starożytni Egipcjanie szeroko stosowali różnorodne glinki w ich obrzędach duchowych. Wysokiej jakości glina była jednym z głównych składników stosowanych do osławionego procesu balsamowania, pomagając zachować zmumifikowane ciała przez tysiące lat. Można bezpiecznie założyć, że znajdowali oni również inne pożyteczne zastosowania dla glinek i ziem leczniczych.

Współczesne zastosowania glinek

Współcześnie na nowo odkryto niezwykłe właściwości glinek w przemyśle i kosmetyce. Chociaż opinia środowisk medycznych nie wskazuje, aby stosowanie glinek mogło przynosić rezultaty, doświadczenie wielu ludzi potwierdza dużą skuteczność glinek jako suplementu diety i źródła minerałów. Mogą one być stosowane wspomagająco przy wielu schorzeniach, a także na codzień jako element zdrowej diety. 

Początkowo glinki znane były w Europie, za sprawą Francuzów, głównie z wykorzystania ich w luksusowych kosmetykach do twarzy. Także średniowieczni żeglarze dodawali je do wody pitnej, aby zapobiec czerwonce. Rzeczywiście, glinka jest w stanie oczyścić wodę skażoną przez wiele różnych bakterii i związków chemicznych, czyniąc ją zdatną do picia.

Wiele suplementów mineralnych dostępnych na sklepowych półkach jest ekstrahowane z gliny.

Rosyjscy naukowcy używają glinek do ochrony przed promieniowaniem podczas prac z materiałami radioaktywnymi. Nakładają uwodnioną glinkę - "magmę" na dłonie i ciała jeszcze przed włożeniem skafandrów ochronnych. Glina doskonale pochłania promieniowanie, dlatego właśnie po katastrofie w Czernobylu wybrano ten materiał do zrzucenia na stopiony rdzeń uszkodzonego reaktora. 

W przemyśle glina stosowana jest jako dodatek do cementu i ceramiki. Gliny są używane jako smar do wierceń, do uszczelniania sztucznych zbiorników wodnych. Powszechnie znajduje zastosowanie jako baza formuł kosmetycznych i emulgator dla wielu produktów. Specjalnie przetworzone glinki stosowane są także do oczyszczania żywności i innych dóbr konsumpcyjnych. Wielu producentów dodaje do swoich produktów glinki wykorzystując ich właściwości chłonięcia zapachów.

Kontakt