Glinka zielona na okłady

Glinka do użytku zewnętrznego

• Glinka powinna być przygotowana w naczyniach z porcelany, emalii, drewna lub szkła – nigdy z metalu (aluminium, miedzi, żelaza) lub tworzyw sztucznych.
• W celu uzyskania mieszanki, wkładamy do naczynia trochę glinki i zalewamy ją przegotowaną wodą tak, by woda przykrywała ją ok. 2 cm.
• Pozostawiamy glinkę na kilka godzin, bez mieszania. Przygotowana glinka musi mieć formę gładkiej, homogenicznej pasty – gęstej na tyle, by nie spływała podczas stosowania.
• Można stosować glinkę zimną lub gorącą, w zależności od leczonej dolegliwości.
• Jeśli wykorzystujemy okład do leczenia stanów zapalnych, czy tez naturalnie ciepłych organów (dół brzucha), musi on być zimny.
• Kilka minut po nałożeniu okład powinien nabierać temperatury.
• Jeśli zbyt długo utrzymuje się wrażenie chłodu, to nie powinno się kontynuować takiego okładu.
• Przy okładaniu stanów zapalnych glinka szybko wysycha i częściej należy ją zmieniać.
• Raz użytej glinki nie używamy ponownie, lecz wyrzucamy ją.
• Gdy używamy glinki jako środka przywracającego siły witalne i odpornościowe, w odbudowie kośćca, w chorobach nerek lub wątroby – stosujemy glinkę ciepłą albo przynajmniej letnią.

Okłady z glinki nie muszą wchodzić w bezpośredni kontakt z chorym miejscem, gdyż glinka działa na całe ciało np. przy bólu dziąseł po ekstrakcji zęba będzie bardziej skuteczny duży okład na policzku.

Należy unikać kontaktu rozpuszczonej glinki z silnym źródłem ciepła. Najlepszym sposobem na zachowanie jej właściwości przy podgrzaniu jest umieszczenie jej w tzw. "podwójnym bojlerze". Wkładamy wówczas naczynie z pastą glinkową do większego naczynia wypełnionego wodą. Oba naczynia stawiamy na ogniu i pozostawiamy aż do uzyskania właściwej temperatury pasty. Możemy też podgrzać glinkę przez umieszczenie jej na słońcu. Podgrzewamy tylko tyle glinki ile jest potrzebne do wykonania jednego układu, gdyż glinki nie można "odgrzewać".

Okłady z glinki "Chuma"

Na stole kładziemy kilkuwarstwowy kawałek tkaniny (nieco większy niż obszar chorego miejsca) i rozprowadzamy na nim pędzlem lub drewniana łyżką warstwę glinki. Jej grubość może wahać się od 1 do 2,5 cm, w zależności od potrzeb. Dla uzyskania najlepszych efektów należy kłaść okład bezpośrednio na ciało. Po wyczerpaniu się aktywności glinki okład zaczyna odpadać od ciała. Zużyty okład nie musi być usunięty natychmiast, ale może pozostawać dłużej, np. całą noc. Drobiny glinki pozostałe po okładzie można zmyć czystą wodą np. przegotowaną. Nie używajmy w tym celu spirytusu lub innych środków zawierających alkohol.

Czas trwania i częstotliwość okładów zależy od leczonego schorzenia, zaawansowania choroby, wrażliwości pacjenta na glinkę, od rodzaju oraz rozmiarów leczonej powierzchni ciała itp. Czas trwania okładu może wynosić od 1 godz. po całą noc. Jeśli leczymy organy wewnętrzne głęboko położone (wątrobę, nerki, żołądek), okłady pozostawiamy min. 2 godz., czasem 3 a nawet 4 godz. Najlepiej, gdy kładziemy je po posiłku. Okłady na brzuch, przy leczeniu wątroby i żołądka, powinniśmy przykładać po posiłku - po zakończeniu trawienia. Przed nałożeniem zimnego okładu należy zaczekać przynajmniej 2 godz., gorący można stosować po godzinie. I zimny i gorący okład trzeba usunąć na godzinę przed posiłkiem, by zapobiec niepożądanym reakcjom przy trawieniu. Unikamy okładów na brzuch podczas menstruacji u kobiet, chyba że silnie gorączkuje.

Jeśli okład (nawet gorący) na kręgosłup wywołuje uczucie zimna, należy zdjąć go natychmiast i nie pozostawiać go na noc.

Kontakt